O dönem, II. Bayezid, Kolomb’un bu teklifini geri çevirmek yerine destekleseydi; bugün Türk dünyası için neler farklı olurdu?
Yapay zekâya sorduk ve inanılmaz cevaplar aldık. O dönemde Osmanlı Devleti’nin stratejik hedeflerini de göz önünde bulundurarak bu soruya bir cevap getirdik. İşte o ihtimaller…
Kolomb’un Osmanlı’dan destek alması durumunda devlet, keşif gezileri için gerekli gemi ve mürettebatı da temin edebilirdi.
Osmanlı’nın bu tür bir desteği, deniz gücünü Atlantik’e genişletme hedefini içerebilirdi. Kolomb, seyahatlerini genellikle Hristiyanlığı yayma amacıyla gerekçelendirirken Osmanlı’nın İslamiyet’i yayma amacıyla benzer bir motivasyonu olabilirdi. Osmanlı Devleti, İslamiyet’in Amerika kıtasına ulaşmasını ve yerleşmesini sağlayarak dini etkisini genişletmeyi hedefleyebilirdi.
Osmanlı Devleti, karasal genişleme ve Akdeniz’deki deniz ticaret yollarını kontrol etme politikaları izliyordu. Kolomb’un Amerika keşfi için Osmanlı’dan destek alması, Osmanlı’nın denizcilik politikalarını genişleterek Atlantik ve Batı’ya yönelmesine sebep olabilirdi. Bu durumda Osmanlı, İspanya ve Portekiz gibi denizci imparatorluklara rakip olarak Batı Afrika ve Güney Amerika kıyılarına deniz üsleri kurabilirdi.
Osmanlı, Karadeniz ve Akdeniz üzerinden geçen ticaret yollarının hâkimiydi.
Amerika’daki zenginliklere ulaşmak, Osmanlı’nın bu yolların ötesinde alternatif ticaret yolları ve ürünler elde etmesini sağlayabilirdi. Bu da Avrupa devletlerinin, Osmanlı’yı devre dışı bırakma çabalarını engellerken devletin ekonomik üstünlüğünü koruyabilirdi.
Osmanlı’nın genel olarak fethedilen topraklarda dinî ve etnik çeşitliliği koruma eğiliminde olduğu düşünülürse, Amerika’daki yerli halklarla daha esnek bir ilişkisi olabilirdi. Ancak Osmanlı’nın fetih politikalarının, Amerika’da nasıl bir yol izleyeceği hem yerli halkların direnişine hem de ekonomik çıkarların ağırlığına bağlı olurdu.
Osmanlı’nın Amerika’da İslamiyet’i yayma çabaları, yerli halklarla dini etkileşimlere neden olabilirdi.
Osmanlı yönetimi, yerel halkların Osmanlı yönetimi altında kendi gelenek ve dinlerini sürdürmesine izin verse bile kültürel ve dini etkileşimler zamanla karmaşık bir yapıya dönüşebilirdi.
Osmanlı’nın Amerika’da etkin bir güç hâline gelmesi, Avrupa devletleri arasında Osmanlı’ya karşı ortak bir cephe oluşturulmasına yol açabilirdi. İspanya, Portekiz ve İngiltere gibi güçler, Osmanlı’nın Atlantik’teki etkisini kırmak için yoğun bir deniz savaşı stratejisi izleyebilirdi.
Osmanlı’nın Amerika’daki yerleşimleri ve kaynakları kontrol etmesi, madenler, tarım ürünleri ve köle ticareti gibi alanlarda ekonomik gücünü artırabilirdi.
Bu zenginlik, Osmanlı’nın Avrupa ve Asya’daki etki alanını genişletmesine ve daha uzun süre güçlü kalmasına katkı sağlayabilirdi. Amerika’dan elde edilen zenginlikler, merkezi yönetimin güçlenmesine ve iç isyanların önlenmesine yardımcı olabilir ancak, Amerika’daki toprakların kontrolü ve buradan sağlanan gelirlerin paylaşımı, Osmanlı yönetimi içinde iktidar mücadelesine ve iç karışıklıklara da yol açabilirdi.
Tarımsal devrim yaşanabilirdi.
Osmanlı’nın Amerika’dan getireceği yeni tarım ürünleri, Osmanlı tarımını ve ekonomisini dönüştürebilirdi. Bu ürünlerin Osmanlı topraklarına girmesi, tarımsal üretimi ve nüfus artışını olumlu etkileyebilirdi.
Amerika’dan getirilecek yeni ürünler, teknolojiler ve kültürel unsurlar, Osmanlı toplumunda yeni sosyal ve kültürel değişimlere yol açabilirdi. Amerika’dan gelen göçmenler, yeni dinî ve etnik gruplar Osmanlı toplum yapısına entegre olabilirdi.
Osmanlı’nın Amerika’daki varlığı, imparatorluğu bir dünya gücü haline getirebilirdi. Hem Avrupa hem Afrika hem de Amerika’da varlık gösteren Osmanlı, dünya ticaret yollarını kontrol eden bir süper güç olabilirdi.
Sonuç olarak Kolomb’un talebi, Osmanlı Devleti’ni bambaşka bir konuma getirebilir; büyük bir güç olarak tarih sahnesinde kalmasını sağlayabilirdi.