Guardian’ın Jose Mourinho değerlendirmesinde dikkat çeken satırlara yer verildi.
“FENERBAHÇE HIRS DEMEKTİR”
Gazete, Mourinho’nun “Hırs nedir?” sorusuna verdiği cevabı yorumladı.
“Londra’da bir kulüp sahibi olmak ve altıncı, yedinci, sekizinci, dokuzuncu olmak için mücadele etmek mi? İtalya’da bir takımın beşinci, altıncı, yedinci kalması mı? Portekiz’de olmak mı? Hedef kazanmak için oynamaktır. Hırs, sıcaklığı hissetmektir. Benim için Fenerbahçe hırs demektir. Bu, konfor alanında olmadığım anlamına geliyor.”
En iyi aktörler gibi, Mourinho’nun kalan çekiciliğinin bir kısmı da bu şeyleri hala söyleyebilmesi ve ciddi konuşabilmesidir.
“RAHATSIZLIK MOURİNHO’NUN RAHATIDIR”
Pazar günü Şükrü Saraçoğlu Stadı’na onbinlerce akın eden Fenerbahçe taraftarları, Mourinho’ya şimdiden bir tanrı gibi tapıyor ve bu bağlılıklarının karşılığında büyük başarılar bekleyecekler. Sadece kazanmak yeterli değildir; inadına kazanmaları gerekiyor: savunmak ve duygularını ifade etmek, rakipleri küçük düşürmek ve hakemleri küçümsemek, komplolar ve yolsuzluklar hakkında bağırmak.
Burası elbette Mourinho’nun tercihi, onun sığınağı. Rahatsızlık onun rahatıdır.
Kaynayan bir kazan; dolu bir stadyum; inançsızlığını bir kez daha askıya alacak kadar başarıya aç bir kulüp. İki yıllık bir anlaşma her iki taraf için de iyimserliğin doruk noktası gibi görünüyor. Her zaman aynı şekilde başlar. Her zaman aynı şekilde biter. Hala aldatıcı olan şey, saf inanç, mevcut tüm kanıtlara rağmen bu yolculuğun bu zahmete değeceğine dair inançtır.
